Ooit wel eens op zondagmorgen om 11:00 uur in een wijk uit 1929 in een voorstad van Frankfurt gestaan? En aan de lippen van de gids gehangen? En het nog leuk gevonden ook?
Dat deed deze door Nico gegidste en samen met Andrea georganiseerde reis met de deelnemers.
Te beginnen bij de Bruder-Klaus-Kapel, in Wachendorf, in de Eifel.
Gevolgd door Limburg aan de Lahn.
Met als hoofdmoot Frankfurt.
Bekend en volslagen onbekend wisselden elkaar in hoog tempo af. Oud en nieuw speelden verstoppertje met elkaar in Frankfurt. En traden soms gebroederlijk of gezusterlijk op de voorgrond.
En wat leverde het op? Een heleboel nieuwe kennis en inzichten. In stedenbouw. Gloednieuwe ideeën die een eeuw oud bleken te zijn. En een staccato hoogst informatieve woordenstroom van Nico. Het genot van de perfecte organisatie van Andrea.
Kan ik er wat aan doen dat ik in drie dagen duizend foto's gemaakt heb? Om een overdosis te voorkomen heb ik in dit beeldverslag driekwart van foto's weg gelaten. Meer lukte niet...
Bijgaand dus Nico's verhaal in 239 beelden.
Je kunt de foto's bekijken door naar beneden te rollen. Je ziet er dan een korte tekst bij.
Je kunt een foto vergroten door er op te klikken en er vervolgens met het pijltje naar links of naar rechts te gaan.
Met "Esc" kom je hier weer terug.
Tip: bekijk de foto's op een zo groot mogelijk beeldscherm. Op een klein smartphonescherm komen ze niet tot leven.
Geniet er van...
De route. 400 km.
Vrijdag 21 april 2017: Bruder-Klaus-kapel
Je wilt als dank voor een goed leven een kapel laten bouwen. En je vraagt groot architect ("starchitect") Peter Zumthor of hij dat wil doen. Tot je verrassing zegt hij ja. En zeven jaar later heb je die dan.
Nico licht toe.
Prachtig gelegen in de Eiffel, letterlijk tussen de koolzaadvelden.
De buitenkant. Tip van Nico en Andrea: zet een mens op de foto, dan krijg je een gevoel voor verhoudingen
Bij deze. De deur weegt 600 kilo.
Het bord buiten.
Bronzen gedenkteken.
Binnen in de kapel.
De bovenkant. Open. De regen valt er gewoon in.
Dit symbool wijst op de drie-eenheid.
Een foto tijdens de bouw. Kik maar eens goed hoe dit gedaan is... In lagen van 50 centimeter.
En wat is er nu mooier om het verhaal te horen van de opdrachtgever zelf? Onvergetelijk!
Het begrip "minimalisme" uitgebeeld.
Vrijdag 21 april 2017: Limburg an der Lahn, terug in de tijd.
Een deel van de stadsplattegrond.
Eén van de twee bruggen is het spiegelbeeld :-)
Detail, details, details, duizenden details.
Een doorkijkje.
Een reclamebord in stijl.
767 jaar oud. Het verleden kijkt je aan.
Het walhalla voor degenen die dol zijn op symmetrie. Zoals ik.
Ik vermoed dat het 's avonds lijkt alsof je in de middeleeuwen bent beland.
Vol met details.
Ooit wel eens in een vakwerktoilet geweest? :-)
Het lokale nieuws.
Poort naar de tuinen bij de Alte Stiftsvikarie.
Zicht op een deel van de stad.
De stad gevangen in een smartphone.
De prachtig nieuw aangelegde tuinen.
Met een fraai stilistisch Mariabeeld.
Vakwerk!
Een water spuwende leeuwenkop boven een fontein.
Eén van de beelden in de stad.
Bovenop het hek dat de toegang tot de begraafplaats is.
Het complex met het huis van de bisschop. Nooit bewoond wegens enige overschrijding van het budget wat tot het aftreden van de bisschop leidde...
De verrassing van Nico!
Op weg naar de Dom van Limburg aan de Lahn. De grote organisator voorop :-)
Boven de ingang van de Dom
Even naar de andere kant van het Domplein de panelen voor de binnenplaats van het huis van de Bisschop.
In een van de muren: St. Joris met een draak waarmee het niet goed afloopt. Met de draak dan...
De toegangsdeur bij het bisschopshuis. Let op de staf.
En zo ziet de staf er aan de bovenkant uit.
Naast de ingang van de Dom.
Een kleurrijke versiering op de pilaren naast de ingang.
Het "plafond" van de Dom. Knap staaltje bouwwerk. Lengte van de Dom is 54 meter (maar het lijkt veel meer), de breedte 35 meter.
Het orgel. 60 registers. "Dus" 4.306 pijpen. Onthoud die vermenigvuldigingsfactor van ongeveer 70 :-)
Midden onder ons gezelschap, toegesproken door onze Vlaamse nongids. Of gidsnon.
Vensters met fraaie beglazing. Een voorbeeld:
Hier spreekt (beeldt?) het verleden ons toe. 800 jaar geleden...
Het plafond van de Viering (zeg maar "zijgalerij").
Op de "eerste verdieping". Achter mij staat het orgel. Een "portret"foto over bijna de gehele lengte van de Dom dus.
Dezelfde foto, maar nu in "landschaps"stijl.
Zou dit het beeldmerk van één van de bouwmeesters zijn?
Een blik door het raam naar buiten.
Overal fraaie muurschilderingen. Ook hier overbrugt de tijd 800 jaar.
Meer fraai glaswerk.
Op aangeven van Andrea: een beeld in een van de poten van de graftombe van de stichter van de kanunnikengemeenschap Graaf Konrad Kurzbold.
De Acanthus als omlijsting van de graftombe.
St. Joris wint steeds van de draak.
Fragment van het bronzen deksel (uit 1967) van het doopvont uit 1235.
Een van de torens van de Dom.
En de voorzijde van de Dom.
Detail uit de voorzijde.
De voordeur.
Verder in Limburg aan de Lahn. Overal fraaie versieringen.
Het gezelschap.
Zelfs het "nieuw" in de stad is in stijl.
Een kort bezoek aan de Stadtkirche.
Het interieur.
Nee, dit zit niet tegen de wand maar tegen het plafond.
Ik weet niet hoe je het noemt, maar fraai is het.
Onder tegen het orgel.
Minder oud maar inmiddels klassiek: een oude brievenbus.
Moderne kunst tegen een oude vakwerkgevel. Van Friedel Hensler en zoon?
Versiering van een balkon.
Het gezamelijke avondeten in een Duits restaurant: Baseler Eck.
Zaterdag 22 april 2017: Frankfurt.
Hotel met bus.
Geen idee waarom ik deze foto heb gemaakt. Intrigeerde gewoon. En lekker symmetrisch natuurlijk :-)
De Holbeinsteg (denk ik). Midden onder het gebouw van de Europese Centrale Bank. Het échte (koude?) hart van Europa dus...
Blijkbaar een veilige stad. Links van hem zijn smartphone...
Werk, kerk en geld bijna op één lijn...
Restaurant Nice ("Nizza").
Nijmegen is overal :-) Aanlegplaats bij de Eiserner Steg (de brug die je ziet).
Heldere wegwijzers.
Sloten aan de brug.En toch is de brug niet op slot :-)
Véél sloten...
De tekst rechts staat in het groot boven de brug.
Creatieve toepassing van bestek.
De plattegrond van het nieuwe museum (het historisch museum Frankfurt). Wat in een oude omgeving moest passen...
De kopgevel.
Nog niet open. Het plein ervoor wordt gründlich schoongemaakt.
Geen kunst. Een bellende bouwvakker.
Het plein tussen de delen van het museum. Architectenbureau: Lederer Ragnarsdóttir Oei.
Stijlvol: een glazen loopbrug in vakwerkstijl. Reflecterend: het nieuwe museum en die Alte Nicolaikirche.
Alte Nicolaikirche en het nieuwe historisch museum.
Het nieuwe museum binnenstebuiten: beelden aan de buitenmuur.
In het midden de Kaiserdom. En daaronder Magritte die waarschijnlijk zou zeggen dat het niet de Kaiserdom is, maar een afbeelding van de Kaiserdom... Waar hij gelijk in heeft.
Leden van een trouwpartij onder de Duitse vlag. Kan het Duitser?
Het Rathaus.
Op het plein.
Het tourmanagement.
Vrouwe Justitia en de Alte Nicolaikirche.
Hier kijk je 865 jaar naar het verleden terug. En vice versa.
In de Alte Nicolaikirche. Die natuurlijk ook gewoon gepoetst moet worden.
Nico wijst op een Ledlamp ;-)
Bezoek uit de hele wereld.
Hoe zal ik dit noemen? Eem mix van bouwstijlen?
De koepel van de Schirn Kunsthalle.
Met de muziekschool.
Kleurrijke gevels. De naam van de architect(e) ben ik kwijt. Nico?
Compleet met Eenhoorn.
Techniek, verborgen in een nieuwe oude gevel.
Bij de ingang van de Kaiserdom.
In de Kaiserdom.
Ook hier heeft de marketing zijn intrede gedaan...
Symmetrie. Héérlijk :-)
Boven een winkel.
In het museum voor Moderne Kunst. Strak.
Dit is een afbeelding van een afbeelding van een pijp.
Een galerij. Ook weer symmetrisch. Op het eerste oog dan...
Intrigerend, die Frankfurtse mix van oud en nieuw.
Hippe QR-codes die je kunt scannen met je smartphone en die je naar een website leiden.
Onder de kunsthal.
De Paulskirche. Populair bij toeristen.
Hier werden de eerste pogingen gedaan om tot één Duitsland te komen. Nu bekend van de jaarlijkse Vredesprijs van de Duitse Boekhandel.
Ter herinnering aan het Duitse "Vorparlament".
Informatie over de Paulskirsche.
Een eindeloos schilderij van Johannes Grützke (tentoonstelling in Nederland in museum More in Gorssel tot 11 juni 2017). De geboorte van een staat uitgebeeld.
De zaal boven in de kerk.
Met een bijzonder dak.
Het orgel aan de muur.
Voor meer informatie.
Bekende namen, zoals in 1951 en 1978. En een instituut in 1973.
Op het plein achter de Paulskirche. De lente laat zich zien.
Nee, dit is geen showroom. Gewoon op straat...
Zaterdagmiddag, winkelen. De webshop is hier ver weg.
Naar zo'n fontein kun je kijken. Maar er op spelen is veel leuker :-)
Terug naar het verleden: de hand schudden met het jaar 1344.
Deze kerk heeft z'n functie nog niet verloren.
Fraai glas.
Aan de achterkant van de kerk, op het Liebfrauen Klosterhof.
Het paleis van het consumentisme. Vindt de een. Voor een ander restaurant en uitzichtpunt. En wat voor een.
Samen met de baas.
Een gevel met een gat er in. Opvallende architectuur in het winkelhart van Franfurt: die Zeil.
Binnen in het winkelcentrum.
Maak je eigen Selfie. Maar dan anders.
Met de reflectie van de hoogbouw in de omgeving.
Vanaf het dak van de Galeria.
Oud en nieuw zie je hier vaak samen.
Die Hauptwache.
En de ingang/uitgang van het metrostation en S-bahn.
Een sierlijke overkapping versus de rechtgelijnde "skyscrapers". Het contrast is groot in Frankfurt.
Gaat dat samen? Duiven met in de verte het kantoor van de Europese Centrale Bank
Fietstaxi.
Optocht 1.
De Kamer van Koophandel.
De Applestore met het kenmerkende design: transparant.
Ook hier weer het contrast. Bank UBS en de opera.
Oud en nieuw schamen zich niet voor elkaar.
In de hal van de Opera.
Optocht 2.
De flats van Frankfurt in 2D en 3D.
Lekker badderen: de Marshall-Brunnen uit 1963.
Kunst in het park.
Hier heerst de hoogbouw.
Ein haus für Goethe, 1986.
Het Japanhuis.
Verschillende stijlen reiken naar de blauwe lucht.
De meningen verschillen...
Zonder mens op de foto lijkt het niet zo groot. Maar het is het wel: het museum voor moderne kunst.
In het hippe museumrestaurant.
Net als in Parijs: een oude en -deze- nieuwe Opera.
Het thuis van de Euro.
De Messeturm, 256 meter hoog.
De ingang.
De Festhalle.
Openbaar fietsverhuur.
Winkelcentrum Skylineplaza en rechts een van de tentoonstellingsgebouwen met bijzonder dak.
In het winkelcentrum.
Een soort van armatuur.
De gevel staat er gekleurd op.
Staande gebleven tussen de hoogbouw: zie het midden van de foto.
Voor alle fans van de "Big Bang Theory" :-)
De Westhafentower met het woongebied ervoor.
In pizzeria L'Osteria. Pizza's als vliegende schotels :-)
In de kamer in het Ibis-hotel.
Grotachtige gangen in het hotel.
Zondag 23 april 2017: Frankfurt
De koffers weer in de bus.
In de wijk "Siedlung Römerstad" van Ernst May.
Een "struikelsteen".
Bijna 100 jaar oud.
De tijd ver vooruit.
Een groene wijk. Bewoners in actie.
De "modelwoning". In originele staat terug gebracht.
Door de architect ontworpen lamp.
Deze twee wéten waar ze het over hebben :-)
Bijna 100 jaar oud. En nog steeds hip en bruikbaar.
Fraaie keukenlaatjes.
De keuken.
En de kamer beneden.
De badkamer. Ook de tijd ver vooruit.
Een elektrische bel, jawel!
Vooraanzicht met onderdoor.
Hundertwasser in actie.
De navelstreng van de grote stad.
Het centrum van Europa, de ECB: de Europese Centrale Bank.
Oud en nieuw gecombineerd.
Een soort van gespleten persoonlijkheid.
Skyline "Mainhattan".
In het Filmmuseum.
Filmstroken van Hitchcock films.
Het nieuw deel buiten van het Städel Museum.
Foto van de fotograaf in de museumwinkel :-)
Een mening...
Botticelli: het vrouwelijke ideaalbeeld. Uit 1480.
En zo ziet een schilderij er aan de achterkant uit :-) Links een Von Creutznach uit 1540.
Goethe. Van Tischbein, uit 1787.
Frankfurt in 1831 door de ogen en met het penseel van Quaglio.
Een ruïne in de bergen. Uit 1830, van Lessing.
1881: in het Amsterdamse weeshuis. Van Liebermann.
Een fraaie belichte regenbui. Chintreuil, 1868.
Dat zie je maar weinig: transportmachines geschilderd. Radziwil in 1932.
Centraal station Frankfurt. Beckmann in 1942.
Entree tot het ondergrondse deel: de mozaïekspiegelwand.
De dakconstructie van "de kelder".
Blijf daar als kind maar eens vanaf :-)
Voor liefhebbers van Mercedes. Bayrle, 1989.
Schütte: Box house, 1987. Onze cavia is jaloers ;-)
In een van de zalen. De muur lijkt behangen met "gordijnen", maar het is behang.
Géén kunst ;-)
De museumwinkel.
Op de Main.
Het ging om het vliegtuig tussen de staanders :-)
Gratis entree!
Het Städelmuseum.
The Squaire, een "groundscraper" bij de luchthaven van Frankfurt. Het station ligt eronder.
660 meter lang, 65 meter breed en 45 meter hoog. 9 etages. €1.250.000.000.
Zijaanzicht.
Hiltonzijde.
Met de sporen eronder.
Op weg naar huis. Onder donkere wolken verlicht de zon een boom.
